- يكشنبه ۲ خرداد ۹۵
- ۱۶:۰۱
دیروز عقد صمیمی ترین و دوست داشتنی ترین دوستم بود ، حیسا مثل خواهرم میمونه ، خواهری که 20 روز ازم کوچیکتره ...
دختری که عاشق عکاسیه و با علاقه در کنار رشته ی دانشگاهیش اون رو دنبال می کنه ...
همیشه هم کلی عکس از دوست و خانواده و فامیلش دنبالشه ، جوری که دیروز مهمون ها با اینکه اکثرا دفعه اولی بود که همدیگه رو از نزدیک می دیدن ، ولی کامل هم رو می شناختن و با خنده میگفتن شما باید فلانی باشی ، عکس هات رو حیسا نشونم داده !
مثلا مادربزرگش اومد من رو بغل کرد و کلی قربون صدقه ام رفت که من تو رو می شناسم ، دوست حیسایی ، مثل نوه ی خودم دوست دارم ، دعا میکنم تو هم سفیدبخت بشی ؛ که با حرف هاش من هر چقدر تلاش کرده بودم که گریه نکنم ، کمی گریه ام گرفت ...
داشتم میگفتم دست بر قضا عروس خانوم توی دوره های عکاسی با ماه داماد آشنا شد ... عکاس مراسمشون هم یکی از هم دوره های عکاسیش بود که فک کنم تا آخر جشن چند هزار تایی عکس گرفت ! یه جا عکاس باشی گفت صحنه ی حلقه دست کردن رو مرحله به مرحله اجرا کنن ، یعنی حلقه یکی یکی از بند انگشت عبور کنه و اون عکس بگیره :)) جوری که حوصله ی حیسا سر رفت و بند آخر و سریع رد کرد ...
جالب تر از همه آخرای جشن بود که داماد دوربین رو از عکاس گرفت و خودش شروع کرد از عروس خوشگلش عکس گرفتن ... و بعد هم از تک تک مهمون ها عکس گرفت :))) خیلی صحنه ی فانی بود ، فکرش رو بکنین داماد دوربین به دست بیاد جلوی شما و ازتون عکس بگیره !
امیدوارم به حق روز عزیزی که در اون به هم محرم شدن ، دل هاشون برای ابد به هم محرم بمونه ... آمین
این هم دسته گل که نه ، قفس گل ناقابل من برای دوست جونم
- ۲۷۷
