خودت باش رفیق!

به آرشیو مرداد ماه وبلاگ که نگاه می کنم، می بینم حدودا نصف ماه های دیگه پست گذاشتم؛ متوجه می شم که با وجود اینکه حدودا 20 روز از این 31 روز رو مسافرت بودم و دو سه روزی حواسم پرت عروسی فامیلمون بوده، باز هم تلاشم برای نوشتن قابل تحسین بوده :))

 سه ساله وبلاگ می نویسم و از خاطراتم، عقایدم، غم ها و شادی هام حرف میزنم... دقیقا دو سال از این سه سال رو با ترس از شناخته شدن نوشتم، آدرسم رو عوض کردم، سرویس وبلاگ نویسیم رو عوض کردم، رمزی نوشتم ولی باز حس امنیت کامل پیدا نکردم، یه وقت هایی به سرم میزنه بدون سان.سور حرف بزنم و از هر چی که اطرافم اتفاق میوفته بگم؛ ولی خب نمیشه... پس باید همین طور کج دار و مریز بنویسم و بگم آشنا هم خوند که خوند، چکارش کنم؟!

داشتم میگفتم توی این ماه شرق و غرب و شمال و دیدم، هفته دیگه باز هم مسافرت دیگه ای دارم... 

میدونین؟ حس عجیبی به اتاقم پیدا کردم، یه جورایی باهام غریبی می کنه! :|