خودت باش رفیق!

هوپ یا پسر شجاع 

مسئله این است !

خاصیت بودن تو جمع خلاف کارها همینه 

به ادم خوش میگذره 

مگرنه جمع بچه مثبت ها که جذابیت نداره :(

حتی  تصورشم خفنه دمت گرم بابا ...

دم اون پسرام گرم ک بدون پخ پخ کمکتون کردن ... 

ما نیز دلمان خواست:))

حیف که یه ادم شجاع و پایه دوروبر من نیس 

دمتون گررررررررم ^__^

بیا یه کم دل و جرات به منم قرض بده :)))

اگه چند تا گل و علف خورده شون حرکت میزدن، اینا رو نمی نوشتی، قبول داری? 

اگه آدم خودش واسه خودش قانون بذاره، لزومی به قانون دیگران نداره، نظرت? 

پسرای همکارم شب ساعت دوازده که با فوریت می رفتیم خونه می گفتن ما هم جرات نداریم پیاده بریم، چون لات ها هستن 

می گفتن دختر و پسر نداره یک چاقو میگذارن زیر گلوت 

این کامنتم برای جمله آخر اون پستی هست که لینک کردی 

تنم مور مور شد

چه جراتی

ولی منم از این کله خراب بازیا زیاد انجام میدم دوس دارم خاطره های بعدشو😁😁

نت شما وصل شده هوپ جان؟🥺مال ما که هموز قطعه

آره مال اون پسته 

که انگار به امنیت زن، تکه انداختی 

مثالت مصداق امنیت زن نبود. 

شیم عان می

میتونی کامنتمو تایید نکنی

چه خوب که هنوزم آدمای درستی پیدا میشن 

راستی یه جا خونده بودم شجاعت یعنی با این که میترسی بازم اون کارو انجام بدی نه اینکه اصلا نترسی (مضمونش این بود دقیق یادم نیس کلماتشو)

من که میدونی از تو کله خر ترم. دیشبم خوب کاری کردی به نظرم. منم بودم نمیترسیدم. اینطور مواقع معمولا از اینکه داری بهش اعتماد میکنی حس خوبی بهش دست میده سعی میکنه خرابش نکنه.

(هنوز آدم نسدم)

منم سه بار تنهایی از این حرکتا زدم

بذار لپ‌تاپمو روشن کنم میام توضیح میدم :))

با گوشی سخته

ترسو بودن همیشه هم ویژگی قبیحی نیست.

:| ترسناک و حتی خوفناک بود.

بیشتر مراقب خودتون باشید لطفا. :))

شاید ظاهرا از نظر بعضی ها با مزه و با جنم بازی بیاد ولی خداوکیل سر نترس داشتن همیشه هم خوب نیست. 

خدا رحم کرد. 

:*

اتفاق بدی می‌افتاد چی؟اگه بگیم از این حرکتتون ناراحتیم و عصبانی چی؟

این که شجاعت نیست!!!

خدا رو شکر به خیر گذشته.

می‌ تونید تایید نکنید.

عرضم به حضورت که

این سه تا خاطره رو تو وبلاگم هم نوشته بودم اون موقع. الان ولی سخته پیدا کنم از آرشیوم و لینک بدم. بلاگفا هم فیلتره و نمیشه لینک داد. خلاصه‌شو تعریف می‌کنم.

یه بار من حدودای سۀ نصف شب رسیدم تهران. با اتوبوس. با یه چمدون کوچیک و مانتوی صورتی!. سال اول دوم کارشناسی بودم. اتوبوسه می‌خواست بره ترمینال جنوب یا بیهقی. بعد چون خوابگاه ما میدان آزادی بود گفتم منو اونجا پیاده کنه. منو پیاده کرد و با مسافرا رفت تو افق محو شد :)) بعد من موندم و یه خیابون تاریک که نمی‌دونستم کجام و کجا باید برم. تاکسی هم که نبود. سال 90 هم اسنپ و نقشه و اینترنت نبود. به هر آژانسی هم زنگ زدم برنداشت. راننده فکر کرده بود که می‌دونم کجام، ولی نمی‌دونستم. یه چند تا ماشین شخصی نگه‌داشت سوارم کنه و خب اون موقع شب نتونستم اعتماد کنم. فکر کن ساعت سه سوار ماشین شخصی بشی :| تا صبم که نمی‌تونستم منتظر بمونم. بالاخره سوار یه پراید شدم و تا برسم خوابگاه آیة الکرسی می‌خوندم فقط. نمی‌دونم چرا فکر کردم پراید بی‌خطرتر از شاسی‌بلنداست. سالم رسیدیم، ولی بیشتر از مبلغی که از تبریز باهاش رفته بودم تهران ازم گرفت. دو دقیقه راه بود همه‌ش. اون ور میدان آزادی بودم و خوابگاه این ور میدان بود :|

یه بارم جمعه رفتم بازار کفاش‌ها که خالی و خلوت بود قبر لطفعلی‌خانو پیدا کنم. این پستم سه تا پست طویل بود و خلاصه‌ش اینه که مسیرش سوت و کور و طولانی بود و ماشین‌رو نبود و داخل بازار بود و بازار بسته بود و اگه یه موقع هم یکی رد می‌شد و آدرس قبر لطفعلی‌خانو می‌پرسیدم با تعجب می‌پرسید تنهایی؟ بعد که رسیدم سر قبرش دیدم قبرو کوبیدن دارن از نو می‌سازن.

یه بارم وقتی دبیرستان بودم، بابا ماشینو جلوی یه خونه پارک کرد رفت مراسم ختم مامان دوستش. من تو ماشین منتظرش بودم. بعد یه آقایی اومد گفت می‌خوام ماشینمو دربیارم از پارکینگ و شما جلوی دری. چی کار کنم؟ یه کم فکر کردم و گفتم خب سوار شه ماشینو جابه‌جا کنه. من رانندگی بلد نبودم اون موقع. 16 17 سالم بود. سوار شد و ماشینو جابه‌جا کرد و پیاده شد و بعد ماشینشو درآورد از پارکینگ و رفت. انتظار داشتم ماشینو بدزده و منو گروگان بگیره.

بله واقعا شجاعی 👍😊

من دوران نوجوانی اینطوری بودم، الان که فکرشو میکنم میبینم من چقد نترس بودم و چقد خدا بهم تو خیلی جاها رحم کرده

الان ولی ترسو شدم یذره،

چه پسرای با معرفتی بودن ولی دمشون حساااابی گرم :)

درسته ادم بعضی وقتا یه کارایی میکنه که بعدش میگه چطوری این کارو کردم ولی خب زندگی همینطوری جذاب میشه به نظرم همین ریسک کردن هیجان داره دیگه من بیشتر ترجیح دادم ریسک کنم بدم میاد از زندگی عادی و ثابت البته نه اینکه ریسک خطرناک هنوز اونقدر شجاع نیستم :))

سلام.

یعنی تو از من که فرت و فرت شخصی سوار میشم (وقتی تاکسی نیست) بدتری. اصلا بدتر چیه؟! کلا کار من در برابر کار تو عین امنیته!😂

هوپ نکن این کارها رو! اتفاق یه دفعه می افته ها! حادثه هم هیچگاه خبر نمی کند! نکن مادر!

یک‌وقت‌هایی به این فکر می‌کنم که اگر از همون اول اینقدر بحث «آتیش و پنبه» رو فرونمی‌کردن تو سرمون و خیلی از تفکرات نادرست و بدبینانه رو، شاید نیازی نبود تا این حد ترس برمون داره از دیدن جنس مخالف تو یه‌جای خلوت...

:: یک‌ شب تو مسیر کتابخونه تا خوابگاه، سگ یه دختری رو دنبال کرد. دختره پناه برد به سه‌تا پسری که تو مسیر بودن. اون‌ سه‌تا هم سگه رو دور کردن و دختره رو رسوندن تا خوابگاه بدون اینکه کوچک‌ترین اذیتی کنن یا حتی تیکه بندازن و بگن ترسو و... . تازه بهش گفتن خداروشکر که ما اونجا بودیم، اگر نبودیم ممکن بود سگه بهتون آسیب بزنه!

دیدن انسانیت از انسان‌ها باید یک‌چیز طبیعی باشه برامون اما از بس رفتارهای نادرست وجود داره که آدم این‌مدل رفتارها رو می‌بینه دلش شاد می‌شه و می‌گه خداروشکر که هنوز آدم‌های خوب و بامعرفت هستن...

خیلی کار خطرناکی کردی...اگه اتفاق بدی می افتاد یه عمرپشیمونی دنبالش بود

اون موقع یه ترس دایمی همراه آدم میمونه و یا اینکه با تهور و اعتماد ب نفس کاذب خیلی چیزا برا آدم عادی میشه و...

با عرض معذرت اینا شجاعت نیست حماقته و از شما واقعا بعیده

.اون موقع شب تو اون محیط و اون جمعبیشتر مراقب باش

قرار دادن گل و الکل رو تو یه کتگوری خیلی اشتباه میدونم. کسی که گل مصرف کرده باشه یه مدتی خیلی آدم خودآگاه و chill ای‌ میشه ولی الکل خیلی فرق داره. الکل جلوی inhibition های آدم رو میگیره. کار احمقانه ازش سر میزنه. میکس این دوتا هم البته خیلی بدتره. البته که شما پزشک هستید و بهتر طبقه بندی دارو ها رو میدونید. و البته که کارتون رو دوست داشتم. خانمی که مشخص باشه با خودش چند چنده به خیلی پسرا حتی میتونه غالب بشه. 

افرین به شجاعتت دختر...

دمشون گرم اون اقایون اتیش دار..‌

این لحظات ی حس خ خوب نسبت ب معرفت و منش طرف مقابل ایجادمیشه

یجورایی کل سلولای بدن انگار میگن مرسی ک نشون دادید هنوز ادم هست و اذیت نکردید و گذاشتید من گرم شم^_^

عمیقااااااا دلم اتیش خواست خب:((((((

یکی از دبیرامون معتقد بود دختر از نترس باشه سرش رو به باد می‌ده. قطعا حتی ما کله خرابا هم یه جاهایی ترسیدیم و عقب رفتیم. اما روحمون نیاز داره گاهی اوقات دل رو بزنیم به دریا و به جنبه های منفی فکر نکنیم.

خوب کردید*_^

این حس خوب بشون منتقل شه لعَلَّهُم زیادبشن

اصلا حالا ک اینجور شد میرم پارک و کتابامو اتیش میزنم گرم شم ^_^

اره واقعا

مجبورم تا۴شنبه سوری ۹۹بصبرم

ب محض وصل شدن گوگل میعوضمش

نمیتونم سرچ کنم اسمایی ک مدنظرمه رو

بین الدانشجو و کنکوری ^_^

کارتو دوست داشتم جز ی قسمتش.

سردهههههه..چرا رفتی کوه؟؟

فک کن با پسرا و‌تنهاییش مشکل ندارما.با سرما مشکل دارم:))))

من الان اینقدر قندیلیم که از دیروز حموم رفتن عقب میندازم.تو میری کوه؟

یخ کردم با فکرش حتی..

خیلی کار خوبی کردی.درسته ریسک داره اما می ارزه.

بنظرم اقایونمون اینقدر پست نیستن

وقتی بهشون پناه‌میبری اکثرشون ی جنتلمن واقعین

اینقدر هی گفتن مردا إل و بل و جیمبلن ک وحشت ایجاد شده..

یادمه ی شب ساعت۱۰ میرفتم و ی ماشینه بهم گیرداده بود.ی اقایی داخل ی ماشین دیگه نشسته بود و کنار پارک کرده بود.وقتی دید مزاحمه

گفت بشین برسونمت.

با اینکه یکم قیافه اش ی جوری بود. ی نگاه ب خودش و ماشینش و...کردم و سوار شدم.عجله هم داشت اما با جنتلمنی تمام منو رسوند.

ی دفعه دیگه هم نشسته بودم که ی اقایی مزاحمم شده بود و هرچی بهش میرفتم دنبالم بود. تا اینکه عصبانی شدم ی چی بهش گفتم رفت

دوباره برگشت.

و همون لحظه در انفجار پاشدم کیفمو بکوبم توی سرش:)) که ی اقایی با عصبانیت اومد سمتم و گفت داشتم میومدم این اقا رو بزنم.از دور دیدم مزاحمته.و چهارتا فحش داد به طرف.و  تا ی جایی منو همراهی کرد و رفت.

از این دست ادمها زیادن...

اما ازشون کم میشنویم.توی ذهن جا انداختن که اگر خانم و اقا همو ببینن حتی.‌..تجاوز شده رفته....

منم اگه کسی ازم بپرسه بزرگترین افتخارت چیه ؟میگم: به حسن رای ندادم:)

به شجاعت شمام باریکلا

مدل گوشیتون چیه دکتر هوپ؟عکس رو خودتون گرفتید دیگه

یه بار با خانوما و دخترای فامیل رفتیم بیرون شهر برا عصرونه ولی چون دیر رفته بودیم دیگه شد شام  و هوا کاملا تاریک

نزدیک جایی که ما بودیم یه چشمه بود چندتا پسر اومد نشستن دورش و سیگار کشیدنشون معلوم بود باقی خورد و خوراکشون نه

هممون میترسیدیم که الان بیان طرف ما چی میشه یه چیزی بگن یا کاری بکنن که یکی از خانوما هی اسم پسراشو میگفت که یعنی به اونا بفهمونه آقا هم تو جمع ما هست مثلا با اینکه میترسیدیم از رو نرفتیم و تا ساعت 11 ش بودیم

برگشتیم خونه و تعریف کردیم چی شد داداشم گفت مگه ما میریم بیرون یه دسته خانوم میبینیم میریم سمتشون یا کاری به کارشون داریم که فکر میکنین بقیه پسرا اینجوری باید بکنن

گفت نه نباید بترسین و کار خودتونو بکنین اگه یه موقع آدم خلافی هم بود حساب دستش بیاد که اون جمع نمیترسن ازش

ولی اون یکی خانوم که هی اسم پسرشو میگفت رفته بود خونشون و پسرش دعوا راه انداخته بود که شما خانوما تا این وقت شب چرا باید بیرون باشین و اگه یه اتفاقی میافتاد یا کسی چیزی میگفت چیکار میکردین

من از اون موقع فهمیدم دید و رفتار آدما هست که رفتار اطرافیان رو تعیین میکنه

شاید کسانی هم باشن که رفتار متقابل رو نفهمن ولی تعدادشون خیلی خیلی کمه بنظرم