خودت باش رفیق!

+ بچه ها جان! خواهشا سوء برداشت نشه از این پست. من به کسی نگفتم نظر نده. آخه کدوم بلاگری از کامنت بدش میاد؟! گفتم اگر وبلاگ ندارین، نظر خصوصی ندین چون نمیتونم جوابتون رو بدم. مخصوصا وقتی سوال دارین ازم، آخه وبلاگ که ندارین چطوری می تونم جواب بدم؟ بعد جواب نمی دم بهتون برمیخوره البته که اون قضیه حل شد و ایشون متوجه شدن منظور من رو. هرچند یه عده هم این وسط از آب گل آلود ماهی گرفتن که مگه کی هستی جز یه دندونپزشک عمومی ته یه شهر دورافتاده؟! من کسی نیستم، ادعایی هم نکردم، اینجا وبلاگمه و توی اون از هر چی دوست داشته باشم می نویسم، همین...

خواهش میکنم وقتی وبلاگ ندارین، نظر خصوصی ندین. چون نمی تونم جواب بدم. اینکه آدرس ایمیلتون رو می ذارین، دلیل نمیشه من هم بهتون ایمیل بزنم. 

یک بار برای همیشه بگم که من هیچ وقت ادعای مهربونی و احساس مسئولیت نکردم، اینجا جاییه که خاطراتم رو تعریف می کنم، ببخشین انقدر رک می گم ولی هیچ مسئولیتی در قبال سوالات دندونپزشکی مجازی که ازم می پرسین، ندارم! 

روی صحبتم با دوستای همیشگیم نیست که قدمشون روی جفت چشام، تا جایی که بلد باشم پاسخگوی اون هام؛ ولی اینکه اینجا رو به عنوان مطب دندونپزشکی من بشناسین و سلام نگفته برین سراغ طرح مشکلتون، کاملا اشتباهه. بهتره به دندونپزشک مراجعه کنین چون اکثرا ویزیتشون رایگانه و من نمی تونم صرف طرح مشکل از جانب شما بدون معاینه ی خودم و دیدن عکستون، راهنمایی خاصی بکنم شما رو.

تامام