خودت باش رفیق!

سلام

ولی فرصت‌های زندگی آنطور که شما فرمودید زیاد نیست. به یاد شعر قیصر امین پور افتادم که میگه:

حرف‌های ما هنوز ناتمام...
تا نگاه می‌کنی:
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی!
پیش از آنکه باخبر شوی
لحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می‌شود
آی...
ای دریغ و حسرت همیشگی!
ناگهان
چقدر زود
دیر می‌شود!

موفق باشید

دقیقا این یکی از بزرگترین تفاوت‌های زن و مرده 😊 باید پذیرفت...

:))

این متن شما منو برد به سه سال پیش قبل از ازدواجم واقعا به نظرم زنی که مستقل هست باید احترام جداگانه ای براش لحاظ بشه خیلی فرق داره با دختری که همش تو خونه بوده و بالاجبار باید سازگار می بوده با محیط خیلی طبیعیه که خانمی که ساعت ها بی وقفه کار می کنه سازگاری کمتر باشه از زن تو خونه و این باید به نظرم یک عمر طبیعی باشه 

البته به نظر من ازدواج نکردن بهتر از یه ازدواج ناکامه و می شه صبر کرد تا فرد مورد نظر پیدا بشه 🌷

سلام عزیزم.

به نظر من تنها راه حلش همین خودآگاهیه‌س که خودتم بهش اشاره کردی...باید همون‌قدر که حواسمون به طرف مقابل هست که بیش‌تر بشناسیمش، حواسمون به خودمون هم باشه که هیجاناتمون زیادی درگیر نشه. سخته ولی شدنیه. این که من تا حالا عاشق نشدم و همه فکر می‌کنن الکی می‌گم و می‌گن مگه می‌شه؟ دقیقا به خاطر همینه. من آگاهانه ذهن و دلم رو کنترل می‌کنم و به خاطر همین نهایتا می‌تونم بگم از یکی خوشم اومده که اونم دو روز که نبینمش یادم می‌ره، چار روز که ببینمش یه آتویی ازش دستم میاد دلم رو می‌زنه😂😂😂

من فکر میکنم تا حد زیادی خود پسر میتونه موثر باشه...

مثلا من خواستگاری داشتم که ردش کرده بودم، اما هر روز برام پیامای صبح بخیر و... میفرستاد که مثلا دلبسته‌م کنه!

اما حمیدرضا تا روزی که مطمئن نشد هر دومون تصمیممونو گرفتیم، تو حرف زدنش خیلی دقت میکرد و نهایت سعیشو کرد که احساسات منو درگیر نکنه. تا حدی که من فکر میکردم خیلی خشک و حوصله سر بره!

حالا تو هم میتونی از اون آقا بخوای که حد نگه‌داره. 🌹

قرار دادن زن و مرد تو چهارچوب این که زن ها این طیور ن و مردها این طور سخت است ..

ادم خیلی  قابل پیش بینی نبست . 

بچه ها دهه هشتاد بلدن تو لحظه عاشق باشن و فارغ شن..ماها گیر می کنیم ...

زنی که مستقل است خیلی فرق داره با دختری که فقط رویا ساخته ..زن مستقل یه بار مسیر زندگی را تنهایی ساخته حالا چیزی فراتر از یه همراه می خواهد 

اومدم دربارهٔ تفاوت آدما در شخصیت و فهمیدنِ حد و حدودشون بگم که دیدم گندم به مراتب سرراست‌تر و خلاصه‌تر گفته و خلاصه همونا دیگه :)

به لوامه تون خندیدم :)

و همین چیزا دیگه. چرا میخواید اینقدر خشانت بورزید؟ یخورده لطیف برخورد کنید تا من بتونم حرفامو بزنم. 

عشق فقط یه بار میاد سراغت. مواظب باش در رو به روش نبندی

سلام

مطمئنم که اون قدر عاقل هستین که بهترین تصمیمو بگیرین.

اما برم فکر کنم ببینم من چند درصد از مغزم درگیر بود؟!

سلام. دقیقا نمیدونم عشق چیه آیا چیزی فراتر از اینه که دلت بره برای طرف یا نه همونه؟ اما من هم همیشه به این موضوع فکر می‌کنم و اون آدمایی که سلف کنترل دارن و به نظر میرسه که به راحتی احساساتشون درگیر نمیشه خیلی واسم جالبن.(مثل دکتر شارمین مثلا :)) )

و راستش فکر می‌کردم این یک نوع ضعفه که نتونی خودت و احساست رو کنترل کنی، اما به نظر ذات آدمی این طوره.

خلاصه که علاجش رو پیدا کردین بگید بهمون :))

و واقعا اینم انصاف نیست که آقایون اینقدر کم ذهنشون درگیر میشه😒 اوایل رابطه این طورن بعد سالها چی میشه پس؟🤦‍♀️😁

منظورم از قسمت آخر کامنتم این بود که وقتی احساساتشون هم درگیره انگار کلا خیلی کمتر از خانم ها درگیره. همونی که خودتون گفتین، در طول روز کمتر ذهنشون درگیر رابطه‌شونه. اون کنترل ارادیشون و انتخاب منطق به جای احساس رو نمیگم :))

من حس میکنم که یکی دو بار که قلب بشکنه سفت تر میشه و منطقی تر میشه. 

سنگدل تر میشه. 

خودخواهی هست ولی خود خواهی خوبیه. آدم میبینه اگه خودش ثبات احساسی نداره چجوری میخواد به یه نفر دیگه وقتی نیاز احساسی داره کمک کنه. آدم احترام خودش رو نگه میداره و بیشتر عشقش رو به خودش میده. یکم ناراحت کننده است ولی فکر میکنم بالانسش اینطوریه. در غیر این صورت ناپایدار میشه.

😂😂راستش منم میگم تا وقتی مطمئن نشدی نباید حس ات بیاد وسط

ولی چند وقت پیش دیدم نمیشه.و من تمام روز درگیر اون رابطه ای هستم که هنوز هیچی اش معلوم نیس.

از پس احساس ام بر نیومدم و جنگ و صلح ام جواب نداد روی من🙃

من که افسار عقلم افتاد دست دلمو تمام.

سلام هوپ جان،من تاحالا عاشق نشدم...ازدواج ام کاملا سنتی بود،در سن کم فکر می کردم ازدواج سنتی یعنی غلبه منطق بر احساس!پس درست ترین نوع انتخاب....حالا دلم گاهی برای عاشق بودن و دغدغه ی دیت کردن و چی پوشیدن،از یک حرفش به فضا رفتن یا برعکس با مخ زمین خوردن!!!را می خواهد که خوب اصلا در زندگی مشترک چنین چیزی تجربه نمی شود،مخصوصا با دوتا بچه کوچک....اما کاملا از اینکه فقط ده درصد مغز درگیر رابطه باشد را با کمال وجود!می فهمم،چون آلان آنقدر سرم شلوغ و مشغله های مهم دارم که نمی توانم مثل اوایل ازدواج وقت بگذارم روی حرف ها و حرکات همسرم و خودم....مردها هم به گمانم چون اصولا درگیر شغل و کار و پول هستند نمی توانند بیش از این درگیر بشوند و خانم ها چون عموما درگیری شغلی کمتری داشتند وقت بیشتری روی طرف مقابل می گذارند که خوب شما به نظرم شامل این دسته بندی نمی شوید!دکتر هولا.کویی می گویند بعد از ۵۰۰ساعت گفتگو،عشق اگر رخ بدهد همان کیفیتی را دارد که مادر به فرزندش دارد،یعنی طرف خاص و ویژه برای من باشد،آنگونه که یک مادر نسبت به فرزندش دارد...

من حتی حوصله ام نمی کشه با آدمی که نمی شناسم و هیچ ذهنیتی راجع به قیافش شرایط و فرهنگش ندارم برم بیرون ! 

هفته ای چند تا از مراجع های خانم سنم رو واسه امر خیر می پرسن و من حتی رغبت نمی کنم سنم رو بهشون بگم .... اصلا حتی حوصله ی وقت گذاشتن واسه دیدن آدم جدید ندارم ..... 

اما ای خودم خیلی مطمئنم بابت درگیر نشدن ...! 

کلا آدمی ام که خیلی آدم از دید دیگران بی احساس و از دید خودم منطقی ام ....‌‌

حالا دیگه من انقدرام عجیب غریب نیستما 🤭

شاید لازم باشه در مورد کامنتم بیش‌تر توضیح بدم و یه کم مفصل بشه. دارم فکر می‌کنم یه پست در این مورد بنویسم اگه شد 

استیوهاروی میگه:اقایون طی ۶ماه حداکثر!! میدونن این خانم، قراره زنشون باشه یا خیر!

همچنین میگه:طی۶ ماه اگه خانواده اقا رو دیدین،یعنی نشونه و گام مثبت وگرنه قطع به یقین بدونین اون شما برای ازدواج نمیخواد.

همچنین دو کتاب داره ۱-مثل مرد فکر کن.مث زن رفتار کن و کتاب ۲-رک و راست

کامل و بصورت دقیق توضیح داده چطور رفتار کنید تا عقل و احساس همسان باشه.

با ورژن فرهنگ کشور هم فوق العاده مطابقت داره.چون همه جای دنیا این قوانین یکسان هستند.

اینکه چطور خواسته هات از یک خواستگار بیان کنی و بعد ببینی اون چطور رفتار میکنه.

زندگی احساسی من به جرات برمیگرده به قبل اشنایی با استیو و بعد اون.

روی همه(هرکسی میاد جلو) تست میکنم و بسیار مطابقت داره و دیگه همون اول غربال میشن و نخاله ها میرن، کسایی که تشخیص حقیقت و دروغشون سخت بود.

کلیپها داخل اینستا زیاد هست. ببین حتما.

من شخصا دوست دارم همون ابتدای امر خانواده طرف ببینم. چون از رفتارشون باهمدیگه خیلی چیزها دست آدم میاد.

و اینطوری اول نیومدم با اقا احساسی بشم یکم، بعد خانواده اش ببینم و همه چی بهم بریزه.

چون خانواده رکن اصلی یک ازدواج هست و این اقا حاصل تربیت و تحت تاثیر اون خانواده.

و برای همین جدیدا هم وقتی کسی به خود من پیشنهاد میده، همون ابتدا میگم اول با خانواده تشریف بیارید و سپس اشنایی در قالب خانواده رقم بخوره. و این اشنایی ممکنه چندماه هم طول بکشه و بعد به نتیجه برسیم که خیر. مناسب هم نیستیم.

بنظرم دو حسن اساسی داره

اول اینکه در قالب خانواده اش شناختی

دوم اینکه از زیادی احساسی شدن جلوگیری میکنی و طرفین بیشتر حواسشون جمع هست.

اتفاقا خودم رو خیلی می شناسم .... 

دقیقا حالت های شارمین رو دارم در مورد جنس مخالف 

شده از کسی گذری خوشم بیاد اما بیشتر از اون پیش نرفته ....

انقدر که هرجا یه اسم داری اولش هی داشتم فکر میکردم چی بلید صدات کنم؟

من همیشه به این قضیه فکر میکنم و واقعا یه باگه و هیچ راه گریزی ازش نیست

سلام :)

به نظر من واقعا نمیشه ازش فرار کرد

افتادن توی ورطه احساسات و رویاپردازی ها رو میگم

همون گوش پیچیدنه شاید تنها راهکار باشه فعلاً :))

از طرفی هم اگه طرف مقابلت هم توی احساسات بیفته چی؟ چقدر مطمئنی که اون درست و منطقی داره پیش میره؟

این مساوی نبودن، واقعا ازار میده. 

سلام به تو :)

حالا یه چیز جالبی که من بعد سالها از روان درمانگرم شنیدم این بود :

هر رابطه ای برای ما حتی اگه رابطه ی زناشویی باشه یه جز کوچکی از زندگی باید باشه. حتی اون رابطه عاشقانه هه ... قسمت اعظم باید چیزهای دیگه باشه. بدبختی ما از روزی شروع میشه که رابطه رو در هر سطحی با هر آدمی میاریم تو قلب زندگیمون و اون اصل ها رو به حاشیه میرونیم...

من گاهی خیلی به این حرف فکر میکنم و خیلی آرومم میکنه هوپ... و خیلی به خودم میاردم .

ولی خوب تو عشق ورزیدن من یکی نمیتونم جلو خودم رو بگیرم... 

منم مهمون کن . من گناه دارم :) 

اصلا اینطوری نیست. شناختتون از ما مردها اشتباست. مردها با شدت بیشتری نسبت به زن ها به رابطه و عشق و وابستگی فکر می کنند. شاید کمتر به روی خودشون بیارند اما رویاپردازترند و من خودم اینطوری بودم که لطمه خوردم

من فکر می کردم شما ازدواج کردید و متاهلید!