(من در حال گذر از یکی از راهروهای دانشکده)
- اصن نمی دونین دندونام چه شکلی بودهااا! شتری بود!
( می ایستم و به چهره ی ظریف پیرزن ساده دل که داره با آب و تاب برای بقیه بیمارها خاطره تعریف میکنه، نگاه میکنم...)
- بعد اومدم اینجا، دانشجوئه نتونست دندون شتریم رو بکشه، هی زوور زد نتونس.. هی زور زد نتونس!
( لب شتری رو شنیده بودیم ولی دندون شتری رو نه!
در حالی که میخندم از کادر خارج میشم!)
1. شاعر عنوان در جایی دیگه اشاره میکنه: H هم باشه قبوله!
خلاصه کنم که از استخون درد و تب و لرز ناشی از خماری بیچاره شدم. کی تا این حد اینترنت در جمعمون رخنه کرد که متوجه نشدیم؟!
بعد دقت کردین چقدر از خودمون اطلاعات پخش می کنیم توی فضای مجازی؟ حالا کاری به گرام های معروف ندارم ولی مثلا توی همین بلاگستان... علاوه بر پست هایی که می ذاریم و شخصیت و رفتار و زندگی مون رو نشون می دیم، در کامنت هایی که برای این و اون می ذاریم هم، کلی اطلاعات شخصیمون رو به اشتراک می ذاریم...
به نظرم این مسئله هم زمان هم جالبه، هم ترسناک!
2. دختر چای نباتش را هم زد، تکه نباتی سمج حل نشده باقی مانده بود، به آب انجیر پسر خیره شد که تک انجیری روی سطح لیوانش شناور بود...
- خب راستش نمی دونم چطوری بگم... امم... من کاملا صادقانه صحبت کردم با شما!
این بار پسر به چای نبات او خیره شده بود، دقیقه ای بعد نگاهش را از نبات ته فنجان برداشت و گفت: می تونم رک صحبت کنم؟
- البته.
سریع گفت: شما ویرجین هستین دیگه؟!
دختر یخ زد... از شرم سرش را به زیر انداخت... چطور روی اش شد با این صراحت سوال کند؟ با دستانی لرزان، بقیه چای یخ اش را سر کشید تا بتواند زبان خشکش را تکان دهد... ناخودآگاه اخم کرد... نفهمید چه جوابی داد، ولی جمله ای در ذهنش خاموش روشن می شد: جسمم یا روحم؟!
بیایید وقتی تازه عروسی با ذوق و شرم، توی گروه اعلام میکنه بارداره، با جملاتی مثل: وای خواسته بود یا ناخواسته؟! ... وای خیلی زود بود براتون!... حالا شوهرت دختر میخواد یا پسر؟! ... توی ذوقش نزنیم!
بیایید وقتی کسی اعلام میکنه جدا شده، زخمی روی دلش نشیم با سوالات و سرزنش ها و قضاوت هامون!
بیایید در مورد دیر شدن ازدواج اطرافیانمون، ادامه تحصیلشون، نحوه ی پوششون، زمان عروسی و طولانی شدن دوران عقدشون، نوع رابطه ی خاص زناشویی شون، زمان بچه دار شدنشون، میزان حقوقشون و مثال هایی فراوان از این دست کنجکاوی نکنیم و دماغ خود رو از زندگی بقیه بیرون بکشیم!
بیایید با فرهنگ باشیم ؛)
واقعا در عجبم از درجه ی پستی یک سری از جوون ها( شما بخونین پسرا!)، که متاسفانه روز به روز به تعدادشون اضافه میشه... چطور می تونن انقدر بد باشن؟! چطور می تونن تا این حد گرگ باشن و توی لباس میش فرو برن؟! چطور انقدر خودشون رو خوب نشون میدن برای خانواده ی از همه جا بی خبرشون که از ته دل بهشون افتخار میکنن؟!
چطور از ابتدای جوونی از راه راست میزنن بیرون قایمکی و هر غلطی که دلشون خواست میکنن، بعد برای ازدواج دست روی پاک ترین ها میذارن؟! لااقل حرمت نماز و روزه ای که میگین بهش اعتقاد دارین رو نگه دارین و سراغ شکننده ترین دخترها نرین، خواهش میکنم یکم به همسر آیندتون فکر کنین و بهش وفادار باشین...
خدایا به زمینت نگاه کن...
وقتش نیست که موعودت رو بفرستی؟!
+ آقا پسرای خوب! میدونم خوب و بد تو هر دو جنس هست، شما به خودتون نگیرین لطفا ؛)
همین ده پانزده روز پیش بود که به پژال گفتم بیمار زن و مرد فرقی ندارند و تا به حال بیماری نداشتم که بخواد حتما دانشجوی پسر براش کار کنه که...
- خانوم اسم بچتون چیه ؟
- صبحانه کریمی .
چرخش 180 درجه ی سر ، گشاد شدن چشم و تحلیل اسم در ذهن!
مگه صبحانه هم اسمه ؟!
بعد از بالا و پایین کردن اسامی توی ذهن ، ان شاالله که منظورش ' سبحان کریمی' بوده :|
+ یحتمل یه مکث نا به جا در ادا کردن اسم بوده فقط !
